Madelein Vos, derdejaars Pabo student en leraar van groep 3/4
Ze was er op haar 16e in het vmbo al wel klaar voor om juf te worden, maar dat bleek toch wat anders te liggen. De minimale vooropleiding is immers mbo niveau 4. Dat betekende samen met 4 jaar Pabo nog eens 8 jaar op school zitten. En dat zag Madelein niet zitten. Ze wilde aan de slag. Met haar creatieve talenten dacht ze aanvankelijk dat een ontwerp opleiding wel zou passen, maar daar kreeg ze al snel het gevoel niet op haar plaats te zijn. Ze switchte naar de opleiding tot schoonheidsspecialiste en vond daarna werk in een wellness bedrijf. De avonddiensten gingen na verloop van tijd wringen, waarna ze de overstap maakte naar de sanitair branche. Toen dat bedrijf moest reorganiseren werd ze overtollig en besefte ze dat het een kans was om eindelijk te gaan doen wat ze al lang al had willen doen, namelijk leraar worden. Het bleek een schot in de roos. Inmiddels zit Madelein in het derde jaar van de Pabo en staat ze al evenlang met plezier voor de klas op basisschool De Bogerd in Rossum.
Thuisgevoel
‘Ik vind het elke dag nog heerlijk om de school binnen te lopen, de geuren, de uitgelaten kinderen, het rumoer. Vroeger thuis speelde ik veel buiten en organiseerde ik samen met andere kinderen in de straat allerlei activiteiten waar we ons mee vermaakten. Ik vond het toen al leuk om de regie te nemen, om een beetje de teugels in handen te hebben. Misschien dat ik daarom ook ben gaan paardrijden. Ik ben heel dankbaar dat ik dit werk mag doen. Het is geweldig om kinderen te begeleiden in hun ontwikkeling, om kinderen leerervaringen mee te geven. Het is ook fijn dat ik daarbij mijn creativiteit kan inzetten. Dat gaat niet zozeer om speelse werkjes bedenken, maar met elkaar creatieve oplossingen bedenken voor de vragen waar we op school antwoorden voor zoeken. Denken in oplossingen is voor mij ook kijken wat er wél kan, zeker als zaken anders lopen dan je bedacht had. En dat is in het onderwijs meer regel dan uitzondering.
Wereld verbreden
Ik snap dat je een heel ander beeld van het vak leraar hebt als je zelf nog jong bent, maar het is echt super veel leuker als je beseft wat je hier kunt betekenen voor kinderen. We hebben hier op school een motto dat we wereldverbeteraars opleiden. Daar maak ik me graag sterk voor. Het is goed om kinderen kennis te laten maken met wat ze nog niet kennen. Ik denk dat iedereen wel een specifieke kwaliteit heeft die maakt dat je een goede leraar bent. De ene leraar kan goed vertellen, de ander is onderzoekend en weer iemand anders stimuleert kinderen om hun creatieve talenten te ontdekken. Ik was vroeger best een dromer, kon me verliezen in tekenen en schilderen en stond vooraan bij de drama- en danslessen, maar dat is niet persé wat ik nu inzet. Het is voor mij breder, inspelen op wat kinderen nodig hebben. Luisteren, in gesprek gaan, oefenen en bevestiging geven.
Leren is groeien
Ik ga blij naar huis als kinderen trots zijn op zichzelf, als ze inzien dat ze iets kunnen waar ze eerder moeite mee hadden. Als ze gaan toepassen wat ze hebben geleerd. Maar om zover te komen, is het wel belangrijk dat kinderen voldoende zelfvertrouwen hebben. Dat is een taak van de ouders, maar ook van de school. Het is zo belangrijk dat je in jezelf gelooft, dat je kunt doorzetten als het soms wat lastig is, dat je complimenten en aanmoedigingen krijgt. Dat is voor mij wat dit werk zoveel waarde geeft. Je kunt echt een verschil maken. Ik ben een keer naar een presentatie geweest van Roxanne Hehakaija (Rocky zoals ze in Amsterdam genoemd wordt). Zij was voetballer in Jong Oranje, verdiende haar sporen met straatvoetbal en inspireert nu jongeren over de hele wereld om hun dromen na te jagen. Zij vertelde dat veel kinderen opgroeien in omstandigheden waardoor ze gaan geloven in wat ze jarenlang te horen hebben gekregen. Ze vergelijkt dat met klei die in je oren blijft plakken door wat er tegen je gezegd wordt. Als je telkens hoort dat je iets niets kunt, dan ga je dat geloven. Zij roept jongeren op om dat te doorbreken. Ontdek waar je talent ligt, probeer, struikel, val en sta weer op. Net zo lang totdat je op een dag beseft, dat hetgeen je vroeger moeilijk vond je ineens gemakkelijk afgaat. Ook opvoeders en onderwijs hebben hierin een taak.
Jezelf versterken
Die levenslessen van Rocky probeer ik ook in mijn werk als leraar toe te passen. Ik ben heel bewust van wat ik tegen kinderen zeg, omdat woorden invloed hebben. Geef je veel compimenten, dan versterk je veiligheid en vertrouwen. Dat is wat kinderen nodig hebben om tot leren te komen. Dat is waar je als leraar van betekenis kunt zijn. En eigenlijk geldt hetzelfde voor al die leerlingen en studenten die twijfelen over een opleiding of baan. Ga ervoor, ongeacht wat er tegen jou gezegd is. Het hoeft niet meteen raak te zijn. Je mag een omweg nemen. Je mag van mening veranderen.
Maak het mee
Mijn advies is: doe waar je gelukkig van wordt. Laat je niet teveel beïnvloeden door wat anderen vinden en geef alsjeblieft je dromen een kans. Je zult de Pabo opleiding moeten doorlopen. Dat kan soms even doorbijten zijn, maar je zult er versteld van staan wat het oplevert als je eenmaal echt voor de klas staat. Het geeft zoveel werkplezier. Ik heb serieus het mooiste beroep van de wereld.
